Niech moja sieć będzie moja – portable social networks

August 14th, 2007
decentralization, network effect, social systems, techniczne
8 Comments

Wielu z nas jest zmęczonych przepisywaniem swoich danych, kontaktów do kolejnej i kolejnej i kolejnej sieci social network (do Profeo już nie mam siły…). Co z tego, że kolejne sieci stają się coraz bardziej otwarte, udostępniają API, nadal nie mamy kontroli nad swoimi danymi – są one bowiem przetrzymywane w konkretnych serwisach w sposób uniemożliwiający pełną kontrolę (a więc również – eksport danych i przeniesienie ich do innej sieci).

Czy może być inaczej?

Natrafiłem ostatnio na prezentację Simona Willisona w której w ekspresowym tempie, niejako przy okazji, wyjaśniał on jak przy pomocy OpenID i kilku otwartych standardów stworzyć social network nad którym ma się pełną kontrolę. Jak się okazuje ta koncepcja już jakiś czas jest dyskutowana w sieci – najczęściej mówi się o tej “technice” (a raczej – wzorcu projektowym) jako o “portable social network“.

Temat dogłębnie przeanalizowany jest na wiki microformats.org. Jeśli jednak ktoś potrzebuje mniej technicznego opisu to polecam tekst Briana Oberkircha – Building Blocks for Portable Social Networks.

Powyższe artykuły zawierają mnóstwo technicznych szczegółów, natomiast wysokopoziomowym podsumowaniem może być artykuł TechCrunch Techcrunch – 9 ways to build your own social network, gdzie Mark Hendrickson pisze o już istniejącym serwisie PeopleAggregator, który już prowadzi eksperymeny z tymi technologiami:

Broadband Mechanics’ PeopleAggregator is an experiment in building social networks around open standards so that people can easily move between networks, whether or not those networks are run by the same owners or contain the same features. If the social networking world were run the way Broadband Mechanics’ CEO Marc Canter envisions, Facebook users would easily be able to carry their identity (including all the information they owned on Facebook) over to MySpace, Orkut, and Friendster. Then any changes to their identities on those networks could be brought back over to Facebook.

Eksperymenty z portable social network przeprowadził też ostatnio Wired (to oznacza, że temat rzeczywiście wkracza do mainstream) – artykuł “Slap in the facebook: It’s time for social networks to open up” zawiera szczegółowy opis przeprowadzonych działań – poniżej cytuję najciekawsze fragmenty:

AOL, Yahoo and Microsoft have their own, proprietary instant-messaging systems. They’re all good, but they’d be better if they worked together. The iPhone would be better if it could also be used on Verizon’s and Sprint’s networks, and Facebook would be better if you could link to friends’ pages on MySpace and Bebo. Social networking should be based on open standards, just like e-mail.
[…]
For the last couple of weeks, Wired News tried to roll its own Facebook using free web tools and widgets.
We came close, but we ultimately failed. We were able to recreate maybe 90 percent of Facebook’s functionality, but not the most important part — a way to link people and declare the nature of the relationship.
[…]
One possibility is the microformat XHTML Friends Network, or XFN, which defines relationships between linkers and linkees.
Trouble is, the data format doesn’t yet offer any tools for managing friends. While a snippet of code placed in a web page can convey who you know — and how you know them — as yet there are no tools to put the information to good use, like automatically pulling in calendar events from of all your friends’ websites.
Some developers are beginning to offer easy-to-use tools that can create XFN code (WordPress and Movable Type both offer blank templates that can be filled in), but use of XFN isn’t yet widespread.

No i naprawdę na koniec – wkrótce konferencja na ten temat.
To pokazuje, że już od dłuższego czasu coś się dzieje w tym temacie.

Portable social networks drastycznie zmieniłyby sposób funkcjonowania w sieci – wtedy poszczególne social networks byłyby tylko miejscami gdzie mógłbym wejść (trochę jak kluby – myspace to klub dla nastolatków, podczas gdy facebook to klub dla studentów) – ale “ja” (moje dane i “moja sieć”) nie należałbym w sensie własnościowym do żadnego z nich. Pytanie – co wtedy zostałoby w takim social network (myspace, facebook) gdyby nie było tam już de facto sieci? Jak zmieniłaby się rola takiego serwisu?

O rozważaniach o zarządzaniu danymi w social networks możecie też przeczytać we wcześniejszym artykule “Jak poprawić zarządzanie danymi prywatnymi w serwisach społecznościowych?“.

Perełki podcastowe

August 12th, 2007
konferencje i spotkania
12 Comments

Dawno, dawno temu pisałem o podcastingu (w Polsce i nie tylko). Wtedy traktowałem podcasty bardziej jako audycje radiowe do posłuchania w “dowolnym miejscu, dowolnym czasie”. Ostatnio przetrenowałem inny, ciekawy aspekt podcastingu – możliwość uczestniczenia (z pewnym przybliżeniem) w konferencjach. Pędząc A4 Wrocław-Kraków słuchałem nagrań z FOWA z lutego 2007 (lista nagrań – również z innych edycji FOWA). Szczególnie polecam następujące:

• Ben Holmes – Index Ventures – kilka ciekawych uwag dotyczących finansowania startupów (utkwiło mi w głowie – startupy możemy między innymi podzielić na products i features – przykładem feature jest “mybloglog” – tego typu przedsięwzięcia nie mogą się sprzedać powyżej 1-5 mln USD) [MP3, 35MB]
  [audio:FOWA-Ben_Holmes.mp3]
• Simon Willison – ekstremalnie ciekawa prezentacja o OpenID, z pomysłami jak zbudować zdecentralizowane social networks, używając otwartych standardów; nie polecam słuchać podczas prowadzenia samochodu – zbyt zajmująca :) [MP3, 36MB]
  [audio:FOWA-Simon_Willison.mp3]

Słuchając tak dobrych prezentacji rzeczywiście można być na bieżąco i co więcej – słuchać o nowych trendach od samych twórców tych trendów. Postanowiłem poszukać więcej tego typu perełek podcastowych. Aktualnie znalazłem jeszcze takie:

• SXSW
• ITConversations, w lewej kolumnie możecie sobie wybrać konferencje (events), których chcecie posłuchać, np. archiwalne materiały o web 2.0;
• Blogxpert – rewelacyjny serwis ze zgromadzonymi nagraniami z różnych konferencji, m.in. Reboot9, Lift 07, Le Web 3, Reboot 8 itd. – łącznie 10 konferencji (!!!).

Czy znacie adresy ciekawych stron konferencyjnych gdzie udostępniony jest materiał audio w MP3? Najlepiej takich które bezpośrednio można wrzucić do czytnika i uruchomić ściąganie.

PS. Na najbliższym grillIT postaramy się o lepsze nagłośnienie i również opublikujemy wystąpienia w formie podcastów.

Seedcamp – pieniądze prosto z Londynu

August 7th, 2007
finansowanie, internet w europie
8 Comments

SeedCamp zachęca:

Seedcamp is where Europe’s top young founders can come together in one place.

Nie tylko zachęca, ale i aktywnie stara się ściągnąć europejskich przedsiębiorców do Londynu – poprzez wyszukiwanie opiniotwórczych blogów i bezpośrednie kontakty z uczelniami polskimi. Na ostatnim TMT.Ventures pod adresem polskich funduszy padały ostre oskarżenia sugerujące, że bardzo trudno dostać finansowanie – może więc warto poszukać wsparcia bezpośrednio u największych światowych VC/seedfunds?

Termin zgłaszania do końca najbliższej niedzieli 12 sierpnia – a więc pozostało bardzo mało czasu, jeśli jednak spełniacie kryteria to nie jest za późno.

Z maila od funduszu:

Right now we’re trying to get entrepreneurs and developers from all over Europe to apply for Seedcamp before the deadline at midnight on August 12th. Then the top 20 teams will be announced and invited to London for a week of intensive networking with experts in company building (lawyers, recruiters, programmers, marketers, VCs, etc).
At the end of the week we will make the funding decision to invest €50K each in 5 teams for a 10% stake.

Jeśli założymy, że team ma pokazać już działający prototyp – w takim wypadku €50K wydaje się dosyć małym dofinansowaniem, również tylko tydzień “intensywnego networkingu” nie brzmi bardzo kusząco… Co na pewno zyskają tego typu przedsięwzięcia, które przejdą wstępną i ostateczną selekcję to duże nagłośnienie w internecie.

Czy takie warunki wydają wam się interesujące? Czy polscy przedsiębiorcy internetowi są w stanie wygrać w takim konkursie?

Barcamp Poznań

August 6th, 2007
informacyjne, konferencje i spotkania, polskie web 2.0
2 Comments

Jak pochwalił się w zeszłym tygodniu losamorales w Poznaniu odbędzie się Barcamp, 1 września 2007 – godz 13:00. Będę tam. To dobrze, że pomysł spotkań branży internetowej propaguje się coraz bardziej – mamy już GrillIT, Bootstrap, GrillIT-Kraków, właśnie wskoczył Barcamp Poznań, a zaraz będzie też Spodek 2.0 w Katowicach. Wiem, że w przygotowaniu analogiczny pomysł w Szczecinie. Kto następny? Chętnie pomogę w organizacji.
Aktualizacja: … no i oczywiście nie można zapomnieć o Warszawskiej Auli (podsumowanie szóstego spotkania na blogu Artura Kurasińskiego).

Spodek 2.0 – śląski barcamp

July 23rd, 2007
informacyjne, konferencje i spotkania
6 Comments

W zeszłą sobotę miało miejsce pierwsze spotkanie a-la-barcamp w Katowicach. Jako tymczasową nazwę normanos zaproponował “Spodek 2.0″… i jak to z nazwami tymczasowymi bywa tak już chyba zostanie. Mnie się podoba :) lokalna i na temat.

Poniżej zdjęcie ekipy Spodek 2.0:

Pomimo, że spotkanie było czysto organizacyjne poruszyliśmy szereg tematów:
– zicherka ma mechanizm wiki i może docelowo rozwinąć się w BIP (ze względu na rejestr zmian); przy okazji potwierdziłem, że “zicherka” znaczy agrafka; jak dla mnie zicherka jest “prawie jak wrocek.pl” ;)
– ultramaryna.pl jest konkurencją zicherki i ma content
– plotek służy głównie do SEO
– wspominaliśmy napisy.org
– humanista.pl wkrótce w nowej odsłonie
– było trochę o coworkingu – zdania podzielone; podobno yashke sprawdza to w Poznaniu
– trochę o inkubatorach akademickich, inkubatorach przedsiębiorczości i że brakuje brakuje mentorów internetowych
– no i na koniec hit wieczoru – Barbie Girls!
Spotkanie zakończyło się ułożeniem planu następnego spotkania, kiedy to między innymi dowiemy się o “przejściach projektowych z zicherką”. Spotkanie z prezentacjami (podobnie jak na naszym wrocławskim GrillIT) już pod koniec sierpnia/na początku września.
Jeśli o czymś zapomniałem to dopiszcie w komentarzach (tak, było więcej tematów…).

Aktualizacja: więcej informacji można znaleźć na grupie tematycznej dotyczącej spotkań Spodek 2.0 na GoldenLine (pewnie docelowo zmieni nazwę). Wkrótce ruszy również dedykowana strona spotkań.

Partype – społeczność imprezowa?

June 26th, 2007
polskie web 2.0, social systems
17 Comments

Wkrótce (28 lipca) premiera serwisu partype – startupu z informacjami o imprezach.

Na moje pytania o szczegóły serwisu odpowiedział Marcin Gibert pracujący przy projekcie.

Kiedy jest planowany start serwisu/wersji beta/ alfa itp :)

Wersja beta działa już od miesiąca. Traktujemy ją jako wersję roboczą do testów oraz stale dokładamy nowe funkcje. Start publiczny wyznaczony jest na 28 lipca i wiąże się z rozstrzygnięciem konkursu, który promowany jest w tej chwili.

Jakie konkretnie będą funkcjonalności serwisu

Główną funkcją Partype będzie agregowanie, przetwarzanie i przechowywanie różnego rodzaju informacji o szeroko pojętych imprezach oraz budowanie społeczności wokół nich. Cała aktywność w serwisie czyli wrzucanie materiałów: tekstów, muzyki, filmów i grafiki; zawieranie znajomości; wymiana komentarzy; ocenianie multimediów, to tylko niektóre z możliwości jakie stworzy użytkownikom Partype. Każda osoba po zalogowaniu może wysłać informacje o nowym wydarzeniu lub uzupełniać informacje w już istniejących wpisach. Zawartość w pełni generowana przez samych użytkowników.

Czy wzorowaliście się na jakimś konkretnym serwisie zachodnim?

Wzorców mieliśmy sporo. Z każdego staraliśmy się zaczerpnąć wszystko co najlepsze. I tak na liście inspiracji znajdzie się: last.fm, youtube, flickr. Nowością na rynku będzie naprawdę intuicyjna obsługa. Na Partype będzie można zobaczyć wiele autorskich, oryginalnych rozwiązań!

Czy jest to (w waszej ocenie) unikalna inicjatywa?

W jakimś sensie tak! Jako pierwszy polski startup mamy ambicje wyjść na świat. Dzisiaj brzmi to bardzo odważnie ale przy odrobinie wsparcia ze strony naszych rodaków za granicą oraz przy sprawnej realizacji naszych pomysłów może się to udać. Poza tym sama idea serwisu jest do tej pory niespotykana. Dzięki serwisowi użytkownicy będą mogli przeczytać i zobaczyć jak bawią się ludzie w różnych zakątkach świata, dzięki czemu będą mieli lepsze rozeznanie w imprezach które ich interesują. Należy tutaj podkreślić iż Partype to nie tylko imprezy klubowe ale także koncerty, karnawały itp.

Kto konkretnie pracuje przy partype? (ile osób, czy mają doświadczenie w tego typu serwisach)

Każdy z nas ma specyficzne doświadczenie związane z tym co robi na co dzień. Razem posiadamy umiejętności i wiedzę w pełni wystarczającą do uruchomienia tego projektu. Do naszego zespołu należy między innymi Dominik „Doniu” Grabowski jeden z najbardziej znanych i cenionych producentów i raperów na polskiej scenie hip-hopowej. Współpracują z nami również bardzo zdolni programiści i graficy.

Jak wygląda finansowanie przedsięwzięcia? (tj macie jakiegoś sponsora, business angel, fundusz seed itp?)

W chwili obecnej projekt jest finansowany wyłącznie ze środków własnych.

Co już robicie, aby budować markę serwisu?

Nasze dotychczasowe działania przyniosły między innymi umieszcznie loga serwisu na teledysku „Najszybszy w mieście” oraz nowej płycie Doniu i Liber „Moderato”. W dniu dzisiejszym nasz konkurs był promowany w telewizji Viva Polska . Informacje o naszym konkursie opublikował między innymi Onet. Piszą o nas na wielu polskich blogach. W lipcu planujemy więcej mocnych promocyjnych wejść.

Co z tą zagranicą?

Wielu ludzi nas o to pyta. W tej chwili powiem, że mamy zamiar wystartować od początku z serwisem w 12 wersjach językowych, które z czasem będziemy jeszcze bardziej poszerzać. Logika i budowa strony zorientowana jest na międzynarodową imprezową społeczność co od początku pozwoli na integracje ludzi z całego świata.

Mamy kontakty z ludźmi w kilku krajach dzięki którym na początku powstanie zalążek contentu zagranicznych wersji Partype. Poza tym powoli zaczynają zgłaszać się do nas moderatorzy, którzy chcą prowadzić stronę w danych językach.

W Polsce jest dosyć dużo serwisów clubbingowych – jak choćby clubber.pl – jak chcecie się od nich odóżnić? w czym będziecie lepsi? Wydaje się że niektóre sieci społecznościowe jak choćby grono.net czy epuls są w dużym stopniu nastawione na imprezy – czy nie boicie się masy uzytkowników która już jest w tych serwisach i być może nie będzie chciała zmieniać platformy?

Szczerze mówiąc Clubber.pl był jednym z pierwszych polskich serwisów, które analizowaliśmy przed rozpoczęciem projektowania serwisu. Partype to odmienne podejście do tej tematyki. Koncentrujemy się głównie na imprezach i ich komentowaniu. W komentarzach można również dodawać inne materiały video, muzykę czy zdjęcia do dodanych już imprez. Serwis wyróżniać się będzie przede wszystkim bardzo dużą intuicyjnością dla użytkowników. Co do konkurencji to jesteśmy pewni tego, że każdy użytkownik po zapoznaniu się z możliwościami, które daje mu serwis, prostotą obsługi i funkcjonalnością bez wahania wybierze Partype.

Na koniec jeszcze najważniejsze pytanie czyli “gdzie tu biznes”?

Na razie nie zdradzamy modelu biznesowego, ale mamy bardzo nowatorskie podejście w tym temacie i postaramy sie je zaprezentować w przyszłości. Mogę jedynie zdradzić ze nie mamy tutaj na myśli czerpania profitów ze współpracy z klubami. Nawiązując również do tego co nas będzie odróżniać od innych serwisów to to, że nie będziemy koncentrowali się na prezentacji oferty klubów, a na użytkownikach i materiałach prezentowanych przez nich.
Jeśli chodzi o program partnerski z klubami jest to jeden z pomysłów na pozyskanie materiałów na start serwisu.

Pozostaje życzyć powodzenia! To bardzo dobrze, że ambicje polskich startupów są coraz większe.

Po rozmowie nasunęły mi się jeszcze takie przemyślenia:

Jak poprawić zarządzanie danymi prywatnymi w serwisach społecznościowych?

June 21st, 2007
social systems
13 Comments

Autor: Dmitrij Żatuchin
Dzisiaj gościnnie na moim blogu coś z „zupełnie innej beczki” – tekst Dmitrija Żatuchina o serwisach społecznościowych.
Dmitrij rozwija własne projekty webowe (w tym – będący już w fazie beta testów CzyToDziala.pl), kończy studia na Politechnice Wrocławskiej pisząc pracę o użyteczności, a w wolnych chwilach czyta o Public Relations, marketingu internetowym i eCommerce.
W poniższym tekście przedstawia swoje rozważania dotyczące ograniczonych możliwości zarządzania dostępem do danych prywatnych w serwisach społecznościowych.

Metoda piramidy społecznej w serwisach społecznościowych

W ostatnich latach “społecznościówka” w Internecie to coś więcej niż przebywanie na forum, czatowanie i strony internetowe, gdzie możemy dzielić się zainteresowaniami czy rozmawiać, aby poznać nowych ludzi. Powstały serwisy, które zapewniając te wszystkie funkcje równocześnie zaczęły łączyć populację internetową w coraz bardziej specyficzne sieci, które nazywamy sieciami społecznymi – najczęściej organizowanymi wokół kręgu zainteresowań lub związanych z więziami kulturowymi i statusowymi (np. Linkedin, Migente, Xing). Aktualnie takie sieci, mające konkretny cel istnienia oraz skutki bycia członkiem sieci są nazywane social networks 3.0.

Analizując możliwości użytkownika lub członka takiej sieci, można zauważyć iż nie ma on kontroli – nad zwiedzaniem serwisu, nad informacjami którymi dzieli się z innymi – innej niż binarna {0,1} – {brak dostępu, pełen dostęp}. W świecie realnym kontrola taka ma dużo więcej poziomów; istnieją też teorie dotyczące ich formowania. Jedną z nich jest teoria piramidy społecznej rozwinięta przez naukowców badających społeczność starożytnych Egipcjan. Poniżej zobaczymy czy mechanizmy, o których mówi ta teoria mają sens również w kontekście internetowych sieci społecznych.

Piramida społeczna w Starożytnym Egipcie

Piramida społeczna jako studium socjologiczne została opisana przez historyków w odniesieniu do starożytnego Egiptu, gdzie istniał wyraźny podział na klasy społeczne dyktowany przez posiadany zawód. Takie społeczne rozwarstwienie można pokazać na poniższej piramidzie. Egipcjanie wierzyli także, że to bogowie ustalili ich pozycję w społeczeństwie (na marginesie – nasuwa się tutaj na myśl, że na wielu forach, aby dostać pewną pozycję w społeczności, należy uzyskać przychylność boga – administratora forum).

Na dole “piramidy społecznej” byli niewolnicy, którzy nie posiadali żadnych praw. Następnie, na wyższych poziomach – żołnierze, farmerzy, budowniczowie grobowców – ludzie, którzy stanowili największy procent populacji egipskiej. Pracownicy utrzymywali profesjonalistów stojących ponad nimi, tak jak fundament każdego budynku. Nad pracownikami stali doświadczeni mistrzowie, tacy jak artyści, handlarze, lekarze, na wyższym poziomie stanęli urzędnicy, żołnierze Faraona oraz pisarze. Oczywiście na samej górze był sam faraon – bóg i władca całego społeczeństwa.
Przynależność do danej warstwy społecznej wiązała się odpowiednimi przywilejami. Osoby o konkretnych przywilejach miały automatycznie również przywileje osób o niższym statusie.

Piramida społeczna w sieciach społecznych.

W jaki sposób społeczność internetowa aktualnie ma dostęp do naszych informacji w sieci społecznej? Jest to sytuacja “binarna” z pomniejszymi odchyleniami stanów 0 i 1, kiedy właściciel informacji akceptuje udostępnienie danych swojego profilu dla użytkowników serwisu, w przeciwnym wypadku zachowuje je prywatnymi – tylko dla zweryfikowanych znajomych (na liście kontaktów, w tej samej podsieci społecznej). Niektórzy użytkownicy mogą czuć się mało komfortowo z takim stanem kontroli prywatności w serwisach społecznościowych.
Przykład 1: Xing. Mam profil -> mam kontakty, widzę wszystkie kontakty kontaktów (pozwolili na to?) niezależnie od stopnia „bliskości”
Przykład 2: Linkedin. Pozwala kontrolować informację i znajomych również w sposób bardzo ograniczony – pokazujemy profil dla użytkowników z naszej sieci, zaś to co określimy jako “basic data” dla reszty; zarządzamy zaproszeniami, ale tylko dla osób które możemy poznać przez kogoś lub dodać osobę bezpośrednio, znając jej adres email.
Przykład 3: mamba.ru (serwis randkowy, prawie 4 mil. użytkowników) – możliwość włączania i wyłączania bloków informacyjnych we własnym profilu, możliwość ukrycia się przed wyszukiwaniem (lecz nie społecznością).

Dużo bardziej komfortowy byłby taki scenariusz: mam możliwość nadać wagę dla każdego kontaktu, w zależności od wagi określić udostępniane dane, widzieć osoby o wyższym poziomie dostępu bez przeszkód, pokazywać im swoje informacje również bez przeszkód, sugerować zawarcie znajomości osobom o krok dalej, blokować całkowicie dostęp dla osób niepożądanych – czyli symulacja zachowań w rzeczywistości.

Jeśli spróbujemy przenieść model piramidy społecznej z rzeczywistości do społeczeństwa internetowego, będzie ona wyglądać jak na poniższym rysunku.

Druga piramida na każdym poziomie zawiera osoby, dodane do zbioru zdefiniowanych osób z wyższych poziomów. Dlaczego tak? To jest tylko założenie, iż ktoś kto jest bliski nam z wagą = 3, jest również bliski nam z niższymi wagami. Jedynym wyjątkiem są osoby z “czarnej listy” , które znajdują się pod internetową piramidą.
Definiując zatem kilka podstawowych wskaźników, możemy opisać prawa, jakimi kieruje się sieć zarządzana poprzez takie osobiste piramidy.
Poziom bliskości użytkownika – jest czynnikiem bliskości użytkowników, którzy tworzą prywatną populację wokół nas.
Poziom widoczności informacji – jest domyślnym poziomem dostępności informacji, którą dostarczamy do użytkowników sieci społecznej.
Właściciel piramidy tworzy sieć socjalną w której sam jest „na samym czubku”, następnie dodaje osoby które mogą mieć różny poziom dostępu do informacji.

Nasuwają się trzy podstawowe prawa, którymi kieruje się model oparty o piramidę społeczną:

• Prawo wyższości klasowej – informacja właściciela jest dostępna wtedy, gdy poziom bliskości oglądającego użytkownika należącego do piramidy jest wyższy lub równy poziomowi widoczności informacji
• Prawo przechodności dostępu – udostępniamy informację dla bliskich znajomych naszego znajomego, których poziom bliskości z naszym znajomym jest wyższy lub równy bliskości znajomego dla nas. Oczywiście dziać się to powinno po pośrednim zaakceptowaniu takiej formy, nie zawsze chcemy pokazać żonie naszego przyjaciela informacje o nas ;-)
• Prawo odmowy – jeśli poziom bliskości użytkownika jest < 0 (czyli czarna lista) lub użytkownik nie należy do jakiejkolwiek z piramid kontaktów właściciela, odmawiamy dostępu do informacji.

Podsumowanie

Opisany model został sformułowany w procesie komentowania serwisów społecznościowych służących do zwierania nowych znajomości (prywatnych, biznesowych), wymianie zdjęć oraz przedstawianijących portfolia. Odczuwałem brak kontroli nad informacją. Wciąż go odczuwam. Chciałbym składać jak z klocków – zestaw informacji dla każdego stopnia bliskości w mojej piramidzie społecznej oraz móc zaglądać do informacji z najbliższego kręgu.

Władza nad publikacją informacji powinna pozostawać w rękach twórcy, który świadomie może ją upublicznić w zadowalającym go wymiarze.

Wideo z prezentacji (nagranie z GrillIT#5):Slajdy prezentacji

Czy w korzystaniu z serwisów społecznościowych też odczuwacie brak kontroli nad swoimi danymi prywatnymi?

SecondLife w Polsce, Polska w SecondLife

June 13th, 2007
konferencje i spotkania, second life
14 Comments

Na ostatnich spotkaniach z cyklu GrillIT we Wrocławiu i Krakowie miałem okazję przedstawić przegląd Second Life (skrótowo określanego jako “SL”) – internetowego wirtualnego meta-wszechświata. Poniżej materiały z prezentacji wrocławskiej:

Na prezentacji krakowskiej bardzo mi pomógł Jakub Krzych z Making Waves. Jak się okazało “siedzi” on w SL od około pół roku – dzięki temu mógł odpowiadać na pytania, które zadawała publika a na które ja nie znałem odpowiedzi. Dzięki Kuba!

Making Waves to nie jedyna firma zajmująca się Second Life w Polsce. Jak wspominałem przy okazji relacji z konferencji w Szczecinie – również firma WebPower aktywnie obserwuje ten temat. (wyjaśnienie: firma WebPower to firma norweska natomiast pani Agnieszka Karpisz prezentująca SL na konferencji była ewidentnie Polką stąd zaliczam ten akcent do polskich)

No i oczywiście nie można zapomnieć o FFCreation – dokładnie w dniu GrillIT w Krakowie kiedy mówiłem o SL, ukazał się artykuł o uruchomieniu stanowiska FFCreation w SL – to chyba pierwsza agencja interaktywna, która tak aktywnie weszła w ten temat. Należy też pamiętać o tym, że to właśnie FFC stworzyło stanowisko Play w SL (BTW – w SL stanowiska PLAY i FFCreation są obok siebie).

W artykule przeczytałem:

W wirtualnym biurze FFCreation, we wtorki w godzinach: 10h – 14h, dyżurować będzie jeden pracownik biura, który odpowie na pytania związane z działalnością oraz ofertą FFCreation.

Postanowiłem więc zaczaić się w SL na pracownika FFC. Niestety nikt nie przyszedł! Poniżej widok mojego awatara (Bast Mayo) czekającego na stanowisku FFC.

Pan Marcin Borkowski z FFCreation wytłumaczył mi potem, że dyżury w SL mają być uruchomione dopiero od 19 czerwca, potem pani Marta Cyran z FFC odpowiedziała na kilka moich pytać dotyczących działań FFC w SL:

Jak długo eksplorujecie ten temat – to dla większości agencji jest to jeszcze nowość

FFCreation już bardzo długo interesuje się działaniami związanymi z nowoczesnymi formami marketingu. W ramach konferencji “Laboratorium Nowych Mediów – Komunikacja marketingowa przyszłości”, która odbyła się 14 września 2006 r, FFCreation zajęło swoje stanowisko (w formie wykładu) odnośnie do potencjału oraz przyszłości In-Game Advertisingu, który to wpisuje się w zakres działań oferowanych przez naszą agencję (nowe media).

FFCreation zastosowało tego typu działania przy okazji programu pre-launch’owego sieci PLAY – Nadchodzi4. Na potrzeby kampanii stworzona została mobilna gra platformowa z wizualnymi elementami kampanii oraz brandingiem programu.

Aktywne działania związane z grą Second Life, FFCreation prowadzi od lutego 2007 roku. Jest to przede wszystkim research rozwiązań technologicznych, badania na polskich i międzynarodowych społecznościach a także rozwój wewnętrznej komórki wdrożeniowej.

Jakie są największe trudności w uruchamianiu kreacji w SL?

Obecnie największe trudności stanowi dość duże obciążenie gry (poprzez generowany przez użytkowników ruch), z którymi serwery Linden Labs (twórcy Second Life) zdają się nie radzić sobie z takimi obciążeniami.

Second Life znajduje się obecnie w chwili największych, kluczowych dla siebie zmian. Pojawiają się więc czasami długie przerwy techniczne, które uniemożliwiają prowadzenie jakichkolwiek działań. Obecne stanowisko Linden Labs jest jednak obiecujące – wzrost liczby serwerów obsługujących grę oraz optymalizacja kodu aplikacji client/server.

Czy trudno jest przekonać do tego klientów?

Zauważamy rosnące zainteresowanie klientów działaniami w nowych mediach. W przypadku In-Game Advertisingu zainteresowanie to wzrosło o kilkaset procent, odniesieniu do lat poprzednich. Tą tendencje zwyżkową można zaobserwować było zwłaszcza z chwilą pojawienia się marki PLAY w Second Life. Chcemy przypomnieć, że do tej pory powstał przygotowany przez
nas klub PLAY oraz nasz salon w SL. Niebawem uruchomiona zostanie wyspa PLAY w SL. Odsyłamy do newsów.
I o ile kilka miesięcy temu to my wychodziliśmy z inicjatywą z tego typu działaniami, tak teraz sytuacja stała się zupełnie odwrotna. Dostajemy zapytania ofertowe, zaproszenia do dyskusji.

Jak klienci reagują na taki pomysł?

Z coraz większą uwagą. Second Life to cały czas rosnące perspektywy i możliwość dotarcia do dużej grupy odbiorców. FFCreation od zawsze stawiało na oferowanie klientom nowych oryginalnych form reklamowych, wskazywanie olbrzymich korzyści, które wiążą się z nietypowymi dla nich wcześniej działaniami. Nie zależy nam na bezmyślnych działaniach sprzedażowych. Oferujemy naszym klientom to, w co sami bezgranicznie wierzymy.

Czy to tylko sposób na odróżnienie się od innych (dla waszego klienta) czy widzicie w tym konkretną wartość dodaną?

Chociaż wprowadzenie przez nas do Second Life operatora PLAY było wynikową tego, co komunikuje oficjalnie marka (inna telefonia komórkowa) i idealnie wpisywało się w tą komunikację, nie można powiedzieć by był to tylko sposób na odróżnienie się od reszty. Na pewno fakt, że nigdy wcześniej w Polsce nie przeprowadzono tego typu kampanii na tak dużą skalę, pomógł nam w osiągnięciu określonych na samym początku celów, które identyfikują się z marką PLAY – jesteśmy nowocześni, zaangażowani w nowe technologie, o krok przed konkurencją.

Jeszcze nie tak dawno wyróżnikiem było posiadanie przez firmy własnej strony WWW. Mało kto wierzył, że tak niepozorne narzędzie, jakim jest Sieć, może zmienić oblicze globalnej gospodarki. Dziś nikogo nie trzeba już do tego przekonywać. To rzeczy tak oczywiste, jak posiadanie konta w banku. W naszej opinii wkład i zainteresowanie polskich (i nie tylko) firm w nowe media stanie się w niedługim czasie takim właśnie standardem, umożliwiającym skuteczne, customizowane dotarcie do potencjalnego klienta.

Podzielcie się swoimi uwagami na temat SL, a jeśli ktoś ma doświadczenie w tym wirtualnym świecie – chętnie usłyszę wszelkie komentarze.

Konferencja “Kierunek2.0” w Rzeszowie

June 12th, 2007
konferencje i spotkania
4 Comments

15 czerwca w Rzeszowie odbędzie się konferencja “Kierunek 2.0 – najnowsze trendy w sieci“. Będę miał możliwość opowiedzieć o web 2.0 i podyskutować z bardzo ciekawymi prelegentami, w konferencji wezmą bowiem udział:
– Edwin Bendyk (Antymatrix)
– Artur Fijałkowski (Stowarzyszenie Wikimedia Polska)
– Marcin Jagodziński (netto.blox.pl, blip.pl, openID.pl)
– Marta Klimowicz (klimowicz.blox.pl)
– Michał Olszewski (gazeta.pl, ols.blox.pl)
– Dawid Szczepaniak (opcom)

Zapraszam do zapoznania się ze szczegółową agendą konferencji i… do zobaczenia w Rzeszowie.

GrillIT – tym razem w Krakowie

June 10th, 2007
informacyjne, konferencje i spotkania, second life
7 Comments

Już jutro 11 czerwca w Krakowie w klubie “U Louisa” (Rynek 13) odbędzie się 4 krakowskie spotkanie GrillIT. To pierwszy GrillIT robiony w “kooperacji międzymiastowej” – mam nadzieję, że to pokaże innym miastom, że warto. Grillmasterzy z Wrocławia chętnie pomogą – zapraszam do kontaktu!

W Krakowie będę przedstawiał moje przygody w SecondLife – do zobaczenia!

PS. Pierwsza relacja w formie blip-castu z mojego konta na blipie.